ArtWay

Kunstenaars openen onze ogen voor rijkdom en betekenis. Sandra Bowden

Kunstenaars

Iwai, Leslie - BM - William Collen

Leslie Iwai: Klinkende stenen

Woorden van gewicht

door William Collen

Genesteld tussen de bomen van het Elmwood Park in de stad Omaha in de Amerikaanse staat Nebraska ligt een onverwachts sculpturaal werk. Als je langs het park rijdt, zou je het over het hoofd kunnen zien, maar als je erdoor loopt eist de beeldengroep alle aandacht op. Deze werken van cement heten Sounding Stones, klinkende stenen. Ze zijn gemaakt door de in Nebraska geboren kunstenaar Leslie Iwai.

De sculptuur bestaat uit vijf cementen blokken, ieder in een op een kussen lijkende vorm met een groot gat in het midden. De openingen zijn groot genoeg om erin te kunnen zitten en als je dat doet, zie je dat er in elke steen een woord is gegraveerd: nederigheid; eenvoud; gemeenschap; onderworpenheid; gebrokenheid.

Het Engelse woord sounding heeft een dubbele betekenis: making a sound betekent ‘een geluid maken’ en taking a sounding betekent ‘peilen/meten met een peillood’. Iwai bevestigt dat ze in dit werk beide betekenissen op het oog heeft: ‘Peilingen (soundings) worden in het midden van water uitgevoerd om de diepte te meten. Op vergelijkbare wijze kunnen we onze gemeenschap peilen, haar diepte meten. De open kern van de stenen zijn plaatsen om het uit te schreeuwen. God wil dat alle mensen de zelfgenoegzaamheid doorbreken en hèm loven. Maar zelfs als ze stil blijven, zullen de stenen het uitschreeuwen.’

De stenen lijken op het uiteinde of de beker van een trompet. Wat voor muziek zouden deze stenen produceren als je erdoor zou blazen? Stel ze je eens voor als magische trompetten, die je stem zouden versterken tot een geluid dat het gedreun van het verkeer zou overstemmen. 

Vooral als je Sounding Stones vanuit het zuiden benadert, vormen de woorden op de stenen een intrigerende reeks. Eerst komen ‘nederigheid’ en ‘eenvoud’, deugden die onze cultuur nog wel wil omarmen. Maar ‘gemeenschap’ kan in onze digitale tijd soms buiten bereik lijken en onze hedendaagse cultuur kan zeker weinig waardering opbrengen voor ‘onderworpenheid’. En in de dagen van Instagram is ‘gebrokenheid’ iets wat je zelden in het openbaar zult zien.

Wat moeten we met deze karaktereigenschappen? Denk even terug aan mijn magische trompet beeldspraak. Stel je voor dat je een boodschap aan de wereld brengt vanuit een van deze stenen. Je boodschap zal luider klinken als je de deugden op de stenen in praktijk brengt.

Wat je ook zeggen wil, het zal krachtiger en verder klinken als je het doet in nederigheid en eenvoud, in gemeenschap en met een mate van onderworpenheid … maar … gebrokenheid?

Een van de meer raadselachtige en contra-intuïtieve bijbelgedeeltes staat in 2 Korintiërs 12, waarin Paulus beschrijft hoe hij lijdt aan een fysieke kwaal en vraagt of deze verwijderd mag worden. ‘Nee, dat ga ik niet voor je doen,’ zegt God, ‘want mijn kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Wat een vreemde tekst. Hoe kan Gods kracht zichtbaar worden wanneer die samengaat met onze zwakheid? Dat gebeurt als we erkennen dat we gebroken zijn en dat aan de wereld laten zien. Hoe krachtiger komt een boodschap over als we weten dat een persoon haar brengt tegen de verdrukking in.

Mocht je ooit in Omaha komen, dan moedig ik je aan om Sounding Stones te gaan bezoeken. Misschien zou je ook in een steen moeten kruipen om een boodschap de wereld in te trompetteren. Stel je daarbij voor hoe die boodschap eruit zou zien als je die zou brengen in de geest van de vijf deugden. Probeer vervolgens die boodschap op die manier uit te leven.

*******

Leslie Iwai: Sounding Stones, 2004, vijf gegoten cementen blokken, ieder van ca. 200 x 200 x  175 cm. Elmwood Park, Omaha, Nebraska, VS.

Leslie Iwai is een installatiekunstenaar en beeldhouwer, die gefascineerd wordt door onverwachtse verbanden en verborgen verhalen. Ze woont en werkt in Middleton, Wisconsin in de VS, waar ze haar kunst maakt, lesgeeft en knopen ontrafelt. Ze zegt: ‘Twee belangrijke vragen die ik stel als iets aan het maken ben zijn ‘hoe is het?’ en ‘wat is het?’, gewoonlijk in die volgorde. Hierdoor word ik steevast geleid naar nieuwe verbanden en verborgen liggende verhalen. Een van mijn favoriete colleges was Craft and Scholarship, waar ik stuitte op de draden tussen het gewevene, de machine en het vrouwelijke. Mijn werk bevindt zich tussen de hard- en zachtheid van deze drie. https://www.leslieiwai.com; https://www.instagram.com/leslie.iwai/

William Collen schrijft over kunst en doet onderzoek vanuit Omaha, Nebraska, VS. Zijn artikelen zijn te vinden op www.ruins.blog.

ArtWay beeldmeditatie 5 maart 2023