Leeuwen, Alphons van - BM - Alphons van Leeuwen

Alphons van Leeuwen: Geloof, hoop en liefde

Het onzichtbare zichtbaar maken

door Alphons van Leeuwen

Misbruik. De grondslag hiervan is heimelijkheid en het wegmoffelen om het te laten voortduren. Lief zijn en knuffelen waren de momenten waarop het zwart-wit aanwezig was en de zwakte van het uiteindelijke misbruik zich liet zien.

Er was de intentie: ik wilde alleen maar lief zijn en de vraag hierbij was: ik hou toch zoveel van hem? Niet beseffende dat de respons was dat op langere termijn een ongemakkelijk leven zichtbaar zou worden, waarin de twijfel van houden van een beladen werkelijkheid was geworden.

Er was de stilte van het misbruik waarmee je verder moest leven. Je zou het ook geweld kunnen noemen, waarbij je niets anders kon dan het lijdzaam ondergaan.

Er was de macht van het ogenblik waarin het niet mogelijk was stelling te nemen; dat was wat je leeftijd betreft in je kind zijn geen optie. Het opgroeien als klein mens was een niet bespreekbare wereld, waarin geloof en katholiek zijn ook niet meewerkten. Denk aan de biecht, waarin je achteraf gemanipuleerd werd met de uitnodiging om op zijn kamer te laten zien hoe een puber met zijn seksualiteit omging. Voor hem was het een sleutel tot het voeden van zijn verlangens.

Een beeld getiteld Geloof, hoop en liefde, drie pijlers waarin wederzijds vertrouwen zichtbaar aanwezig was, zo voelde dat destijds. Nu is het een alledaagse werkelijkheid en is zichtbaar geworden dat het uiteindelijk een duidelijk misplaatste levensvisie was met alle consequenties en gevolgen van dien.

Dit beeld, geslagen uit messingplaat met drie kleine poppetjes onderin, verbeeldt het geslagene dat in deze context verdekt was en nu zichtbaar is, maar dan wel in een verholen bescheidenheid. Boven op het beeld een geamputeerde Christusfiguur.

‘Misbruik’ heet het heden ten dage en met de verantwoordelijkheden die je nu hebt zul je het moeten doen.

Het is zoals het is.

*******

Alphons van Leeuwen: Geloof, hoop en liefde, 2013, messing en drie poppetjes, hoogte 130 cm.

Alphons van Leeuwen ging op dertienjarige leeftijd werken bij de edelsmeden Brom in Utrecht. Hij volgde daar een opleiding tot koperslager, ciseleur, graveur, goud- en zilversmid. Hij is daar negen jaar werkzaam geweest. Daarna werkte hij twee jaar als decorateur in een pottenbakkerij waar hij ook vaardigheid in de keramische technieken kreeg. In 1959 had hij een kleine pottenbakkerij onder de naam SERIA. Van 1960 tot 1966 was hij ontwerper bij Harry van der Heijden, atelier in kerkelijke kunst in Bodegraven. Hij volgde de vijfjarige opleiding toegepaste en monumentale kunst aan Academie Artibus te Utrecht en is in 1963 afgestudeerd. Vanaf 1966 is hij als zelfstandig beeldend kunstenaar werkzaam. Hij heeft opdrachten gemaakt in zowel brons, geslagen koper, keramiek, ijzer en glas. Daarnaast geeft hij ook adviezen en lessen in beeldende vakken. Naast het opdrachtenwerk heeft hij ook nog een collectie vrij werk gemaakt, o.a. beelden van brons en messing en diverse prenten, schilderijen en tekeningen. www.alphonsvanleeuwen.nl

ArtWay beeldmeditatie 14 juli 2019