Visser, Harm - BM - Harm Visser

 Harm Visser: Bezield (Landschap naar Van Gogh)

Op zoek naar ruimte

door Harm Visser

Ik was eind december met mijn vrouw in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Daar werd ik opnieuw diep geraakt door zijn werk. Ik merkte dat ik me enorm verwant voel met hem als ‘kunstenaar van het gewone leven’. Zijn zoektocht naar een werkelijkheid, die een ander niet kan waarnemen. Die je ook niet aan een ander kunt verklaren. Al enige tijd ben ikzelf op zoek naar ‘ruimte’ in mijn werk. Het werk tot nu toe is strak, omlijnd, af. Het is niet doods, maar toch ervaar ik het ook vaak als beklemmend en klein. 

Waar ik het in deze beeld meditatie over wil hebben is het volgende: een tijd geleden is het begonnen dat ik het idee heb dat ik dichter bij mijn eigen bezieling kom. Soms denk ik: wat heb ik de afgelopen jaren gemaakt? Het lijkt er soms op alsof het aan me voorbij is gegaan.  

Een jaar geleden kwam er een man mijn atelier binnen. Hij had een bleek gezicht, dikke jas aan en een rugtas om. Er hing een draadje uit die rugtas richting zijn jas. Hij keek naar een van mijn werken en huilde. Ik was diepgeraakt. Ik vroeg hem wat hem zo trof in dit werk. Hij vertelde me dat hij uitbehandeld was voor kanker. Verder zei hij niets. Hij huilde alleen. Zijn vrouw zei later dat de kleuren en het korte gedicht dat ik erbij schreef hem diep geraakt hadden:

bloedmooie luchten zijn het
's avonds, als lucht en water elkaar blijven raken
mijn God, de nacht is zichtbaar
dichterbij komt het zwart van achter mij

Blijkbaar zit er meer emotionele diepte in mijn werk dan dat ik me zelf realiseer.

Nadat ik bij Van Gogh geweest was, ben ik een paar dagen later mijn atelier ingegaan en heb ik het werk bovenaan de meditatie geschilderd. Een werk in acryl, geschilderd met grote snelheid. Het is een emotioneel werk. Niet naar de realiteit, of toch wel? Een grove toets. Zichtbaar wat het voorstelt roept het ook vragen op. Wat gebeurt er achter die horizon? Is het vuur? Is het opkomend of ondergaand licht?

Het was een heerlijk moment bij mijn schildersezel. Genieten van de ‘grote slagen’ van het penseel. De verf vermengd, zoekend naar overgangen. Niet direct op zoek naar realiteit maar meer naar de diepte. Reiken naar een lichtpunt in het werk. Tegelijk geniet ik intens van kleuren. Bezield, geraakt. Op dat moment kom ik op plekken van mijn ziel die ik niet met woorden kan beschrijven. Kleuren en vormen, elementen en het totale plaatje van dit werk bepalen dat.

Er is ook een stukje rusteloosheid te zien in dit werk. Een zoeken naar iets. Dolend op zoek naar ontmoeting, geïnspireerd door een uitspraak van Martin Buber: ‘Alle werkelijke leven is ontmoeting.’ Deze diepte zoek ik in het leven, deze diepte is blijkbaar te vinden in mijn werk. Mensen worden geraakt door de kleuren, geraakt door de ‘eerlijkheid’ van het landschap.

Ik begrijp mijn eigen werk nu ook meer dan ooit.

Ik ga dit jaar verder zoeken naar ‘ruimte’.

*******

Harm Visser: Bezield (Landschap naar Van Gogh), 2019, acryl op paneel, 30 x 50 cm.

Harm Visser: Bloedmooie lucht, 2019, acryl op paneel, 15 x 30 cm.

Harm Visser (’t Harde, 1979) is al van jongs af aan bezig met tekenen. Daarbij was hij ook al heel vroeg geboeid door dieren en de natuur in het algemeen. Vanaf zijn dertiende begon hij met het volgen van een cursus tekenen en schilderen. Van 1999-2001 heeft hij de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten in Nunspeet gevolgd, een dorp met een lange schilderhistorie. Als perfectionist zoekt Harm Visser naar een afwerking of voltooiing van zijn werk. Dat kan een bijpassende lijst zijn, die keuze is overigens ook een heel belangrijke kwestie voor hem. Maar soms is dat niet genoeg. Hij verzamelt materialen die op enig moment de juiste afwerking kunnen zijn. Een oude eiken paal van een hooiberg kan een ideaal voetstuk worden voor een uil. Een libelle hangt niet aan de muur, maar zweeft sierlijk op een rietstengel, van gepolijst roestvrijstaal. Verwondering is voor Harm een trefwoord met vele betekenissen. “De natuur is niet alleen wat ik om mij heen zie. Het is een eindeloze belevingswereld waarin wij mogen ‘zijn’ en geraakt worden door zichtbare en onzichtbare dingen.” Het begrip ‘wonder’ ligt bij Harm ten grondslag aan alles wat bestaat. Om uitdrukking te geven aan de dimensies van kleur en diepte in het landschap spreekt Harm over ‘gelaagdheid’.  Er ontstaan sferen, die het landschap laten beleven. Je kijkt niet naar een landschap, je kijkt erin. Hij heeft vanaf zijn twintigste in vele gerenommeerde galeries geëxposeerd. www.harmvisser.nl

 ArtWay beeldmeditatie 24 februari 2019