Weevers, Arent - BM - Marianne van Waterschoot

Arent Weevers: Ecce homo

De beweging van het stille kind

door Marianne van Waterschoot

Een naakt jongetje dat ondersteboven tegen een donkere achtergrond hangt. Het raakt me, dat kind zonder kleding, zonder enige bescherming. Het hangt, het beweegt gedesoriënteerd de armpjes. Prachtig kind, zo kwetsbaar, zo alleen. Ik ben er ondersteboven van. Ecco homo, zie die mens, niet almachtig, maar kwetsbaar prachtig. Denkend aan het grote lijden van Christus, een kruis bijna niet te dragen. Jobstijden breken aan. Wat kan ik doen?

Een gekleed jongetje dat met gesloten oogjes het natte zand van een ver strand omarmt. Het zoekt houvast, het ligt daar alleen. Doodstil. Het raakt me, dat geklede kind, maar niet te beschermen tegen oorlog, geweld en willekeur. Kind van de rekening. Ik ben terneergeslagen. Het had mijn kind kunnen zijn. Bijbels tafereel, Christus lijden, dood, smart, overgeleverd aan een wereld, die hem ontgroeid is. De erfgenamen van Gods Rijk worden niet gezien, genegeerd, vergeten. Wat moet ik doen?

Dat naakte jongetjes, dat als Petrus ondersteboven de wereld beziet, zwevend door de kosmos, een fractie van licht in de oogjes bij een bepaalde beweging, een omkering. Ik ben ontroerd en word bewogen door dit beeld. Ik vertel van het naakte kind. Iedereen moet het zien.

Dat stille, geklede kind, dat als een aanklacht de wereld omarmt, liggend op de aarde, een fractie van licht in de oogjes voordat een grote golf de adem afbreekt. De wereld wordt geraakt, begint te zien en horen, komt in beweging, er is actie. Er is verbinding. Mensen vertellen van het geklede kind. Iedereen moet ervan horen.

In het zien van zoveel onschuldig lijden komt de lijdende Christus in beeld en spreekt mij aan. Deel en geheel voegen zich samen tot een staat van genade. Een heilig moment. Iets van heling. Laat de daarop volgende stilte mijn bidden zijn.

*******

Arent Weevers: Ecce homo, 2015, 3D holografische video-installatie.

Arent Weevers (Ede, 1958) is videokunstenaar. Hij studeerde theologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en in Leiden. Hij specialiseerde zich in de relatie tussen religie en beeldende kunst, in het bijzonder spiritualiteit en videokunst. Hij is bovendien studentenpredikant op Saxion Hogeschool Deventer en predikant bij het Bijzonder Pastoraat Vrijzinnige Protestanten in Hengelo. Zijn werk, vaak van traag bewegende naakte menselijke figuren, hebben sterke banden met de moderne dans en de klassieke beeldhouwkunst. De beelden roepen een heel scala aan menselijke oergevoelens op: angst, schoonheid, verlangen, vergankelijkheid, mysterie, liefde, pijn en fragiliteit. Arent Weevers exposeert regelmatig in binnen- en buitenland. In 2004 verscheen zijn boek Spiritualiteit bij Bill Viola, over de mystieke invloed op zijn videokunst. In 2008 ontwikkelde hij in opdracht van Prof. van der Leeuw Stichting met dansers, tekstschrijver, theatermaakster en componisten de multimediale vesper ‘Op de grens van licht en donker’, dat in de Grote of Lebuïnuskerk te Deventer werd uitgevoerd. In 2009 stelde hij de tentoonstelling ‘Bewogen Beelden, bijbels bezielde videokunst’ samen en schreef hij een gelijknamig boek bij de tentoonstelling. In 2010 ontving Weevers voor Mary! (2008) de prijs voor ‘Best International Video Art Short’ tijdens het New York International Film Festival. Embrace Me werd begin 2014 tijdens de kunstbeurs Unpainted, Media Art Fair te München verkozen tot 'highlight of new media art'. www.arentweevers.com

Interview met Weevers: http://www.nieuwwij.nl/interview/ik-heb-niet-zoveel-met-pure-schoonheid/

Marianne van Waterschoot is communicatiecoördinator van twee parochies in Gelderland. Tevens verslaggever en columnist bij Nieuwwij.nl. Ze is verbonden met de orde der Karmelieten. Zij was ook vijf jaar lang onbezoldigd auteur voor het Beeldende Kunstjournaal. Ze is vrijwilliger bij van demente(rende) mensen. In 2011 publiceerde zij De schaduw in de spiegel – Wat verbeeld je mij? 

ArtWay beeldmeditatie 27 september 2015