Martin, Kris - BM - Tom De Craene

Kris Martin: Mandi VIII

In Gods handen

door Tom De Craene

Kijkt u, voor u verder leest, nog eens goed naar de afbeelding van dit kunstwerk. Bestudeer de gezichten, volg de natuurlijke lijnvoering, voel de spanning. Welke emoties brengt dit werk bij u teweeg? Welke vragen roept het bij u op? Neem even tijd om hier bij stil te staan.

Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik als 16-jarige zwoegde om de woorden van Vergilius te vertalen die verhalen over de priester Laocoön, die gestraft wordt omdat hij de Trojanen aanmaant het houten paard niet binnen te halen. Een angstaanjagend stuk. Ook tijdens mijn studie archeologie ben ik vaak met de Laocoöngroep, de laat-Hellenistische sculptuur waar dit kunstwerk naar verwijst, geconfronteerd en het behoorde altijd tot mijn favorieten. Ik vond de gesuggereerde spanning, de spierpartijen, de lijnvoering, de angst op de gezichten heel treffend weergegeven.

Al deze elementen vond ik ook terug in het werk van Kris Martin Mandi VIII uit 2006. Maar er ontbrak iets en toch stoorde het niet, integendeel. De slangen, die in het oorspronkelijke werk Laocoön en zijn twee zonen aanvallen en wurgen, zijn niet te zien in dit werk. Toch blijft het werk overeind; is het nog steeds geladen met de doodsstrijd en de angst. Misschien wel meer.

Deze sculptuur spreekt me van angst en kwetsbaarheid. Hoe knap je ook bent, welke carrière je ook hebt opgebouwd, hoe sterk je jezelf ook waant, hoe groot je religiositeit ook is, je bent kwetsbaar en angst kan je zo overvallen.

Misschien kunt u nog eens kijken naar dit krachtige werk en stilstaan bij uw eigen angsten en ze plaatsen in het beeld, waar oorspronkelijk de slangen waren.

In het verhaal van Laocoön in de Aeneis van Vergilius is ook sprake van een man, een godenzoon die doof is voor de smeekbeden van zijn geliefde. Christus, de Zoon van God, is niet doof voor de onze. Meer nog, hij kent onze angsten, hij heeft ze doorstaan. En in tegenstelling tot de godenzoon in de Aeneis verlaat deze Zoon van God zijn geliefden niet.

De titel van het werk, Mandi, verwijst naar de Italiaanse samentrekking van ‘mano’ (hand) en ‘dio’ (God) en betekent ‘in Gods handen’. Beangstigende situaties zijn ons niet vreemd, noch de angsten die ermee gepaard gaan. Maar we kunnen ze toevertrouwen aan God en ze in zijn handen leggen.

*******

Kris Martin werd in 1972 in Kortrijk geboren. Hij woont en werkt in Gent. Zijn werk – installaties, fotografie, tekeningen, woord en geluid – houdt zich bezig met thema’s als eindigheid en vergankelijkheid, leven en dood, tijd en eeuwigheid, de kracht van herinnering en verbeelding, en schoonheid. Hij stelt ook de mogelijkheid van spiritualiteit, religie en God aan de orde. Zijn werk neigt naar het melancholische, symbolische en romantische. De diversiteit van zijn objecten qua vorm en materiaal wordt gecombineerd met conceptuele kracht en speelse elegantie. Zijn werk is tentoongesteld op vele plaatsen in de wereld, waaronder CCA Wattis, San Francisco (2011), Aspen Art Museum, Aspen (2009), Marc Foxx, Los Angeles (2008), P.S.1, MoMA, New York (2007), Sies + Höke Galerie, Düsseldorf (2007) en Johann König, Berlijn (2006). Hij deed mee aan groepstentoonstellingen alsTraces du sacré, Centre Pompidou, Paris (2008); Passengers, Wattis Institute for Contemporary Art, San Francisco (2007); Learn to Read, Tate Modern, London (2007); en Of Mice and Men: 4th Berlin Biennial for Contemporary Art (2006). 

Tom De Craene is archeoloog van opleiding en heeft ook een bachelor in de kunstwetenschappen. Sinds zijn afstuderen is hij actief bij Ichtus Vlaanderen (IFES) waar hij sinds 2007 ook Algemeen Secretaris is. Hij hoop zich de komende jaren meer en meer te kunnen verdiepen in de relatie kunst en theologie en ziet het als zijn roeping ruimte te creëren voor kunst en kunstenaars, zowel binnen als buiten de kerk.

Foto: Achim Kukulies, Düsseldorf. Courtesy of the artist; Sies + Höke Galerie, Poststrasse 2+3, Düsseldorf. 

ArtWay beeldmeditatie 19 februari 2012