Jopie Huisman (1922-2000) was een begenadigd schilder, tekenaar en aquarellist, een natuurtalent en een natuurmens. Zijn toegankelijke levensvisie, gebaseerd op de kernthema’s natuur, duurzaamheid en mededogen, presenteerde hij op een even filosofische als kernachtige en nuchtere wijze. Deze combinatie maakt Jopie iconisch en tientallen jaren na zijn dood nog steeds populair. Zijn museum is daardoor nog steeds een publiekstrekker. Jopie Huisman werd geboren in Workum en was eenvoudige komaf. Hij dreef jarenlang een handel in vodden en oud-ijzer. Tussen de bedrijven door werkte hij aan zijn omvangrijke oeuvre, dat uit veel verschillende stijlen bestaat. De lompen uit zijn voddenhandel vormden een grote inspiratiebron, vooral schoenen fascineerden hem mateloos, hij kon er eindeloos over fantaseren. De kledingstukken vertegenwoordigden voor hem de dragers. Door ze te schilderen waren het in zijn ogen dan ook portretten. Hij had een groot zwak voor mensen uit de zogenoemde zelfkant van de samenleving. Velen van hen heeft hij door de jaren heen geportretteerd. Met zijn doeken behoedde hij hun verhaal voor de vergetelheid; iemand had hun leven ‘gezien’ en het met mededogen geregistreerd. In het laatste decennium van zijn leven woonde Jopie weer in zijn geboortehuis in Workum, vlakbij zijn geliefde viswater waar hij de dikste palingen ving. Hij was vaak te vinden in zijn museum dat in 1986 was opgericht. Het was het eerste museum in Nederland dat gewijd was aan een nog levende kunstenaar. In kunstkringen wordt deze autodidact hogelijk gewaardeerd vanwege zijn uitmuntende beheersing van diverse stijlen. (Bron)