ArtWay

Kunstenaars openen onze ogen voor rijkdom en betekenis. Sandra Bowden

Kunstenaars

Lettnin, Alexandre

Levensloop
 
Ik ben geboren in Brazilië in 1971. Mijn werkervaring begon op de middelbare school toen ik twee jaar als ontwerper in een drukkerij werkte, waar ik leerde om met verschillende materialen en technieken te werken en ook voor het eerst in aanraking kwam met de druktechnieken die mijn leven zouden bepalen.
Op dat moment, toen ik besloten had om kunstenaar te worden, worstelde ik om tekenen (crayon en inkt) en schilderen (Oost-Indische inkt, aquarel, acryl en olie) onder de knie te krijgen door middel van anatomische studies en landschappen, terwijl ik probeerde mijn werk te verkopen door middel van exposities.
 
Teneinde meer te leren over de kunstwereld ging ik studeren aan de kunstacademie in Pelotas, Brazilië (1993 tot 1997), waar zich mijn passie voor etsen ontwikkelde. Ik had de kans om student-begeleider te worden en lange perioden in het schoolatelier te werken.

Van aangezicht tot aangezicht, 1999
 
In 1998 studeerde ik tekenen en etsen in het Atelier Liver in Porto Alegre in Zuid-Brazilië. In 1999 werd ik door de Deense etser Torben Bo Halbirk uitgenodigd voor een stage in zijn studio in Frankrijk om me te specialiseren in de techniek van het etsen (Heyter methode), wat resulteerde in een tentoonstelling in Parijs.
 
Vanaf dat moment, terwijl ik me vestigde in Parijs, probeerde ik zo veel mogelijk te leren van alle ervaringen die in Frankrijk en aangrenzende landen op me afkwamen door uitnodigingen voor het geven en bijwonen van workshops en tentoonstellingen en het samenstellen van tentoonstellingen.
 
In Parijs woonde ik in een Gereformeerde kerk in de omgeving van Belleville, waar ik de kans kreeg te werken met veel kunstenaars uit andere disciplines zoals muziek, dans, film, webdesign, theater en deel te nemen aan de Belleville’s Kunstenaars Vereniging en La Fonderie. Daar kon ik experimenteren met diverse materialen en ruimten.
 
In de daarop volgende jaren studeerde ik ook in Luxemburg (waterinkt) en Spanje (lithografie).
Na terugkeer in mijn geboorteplaats in 2004, was ik drie jaar leraar schilderen en etsen aan de kunstacademie. Momenteel werk ik fulltime in mijn eigen studio.
 
 
Exodus, 25 x 32 cm, lithography, 2009
 
Werkproces
Als ik nadenk over een werk dat ik wil maken, begin ik met vast te stellen op welke manier ik het aan wil pakken: manière in het Frans komt van main (hand). ‘Kunst is gemaakt met handen, die de instrumenten zijn van schepping, als zodanig het voertuig van de kennis van het lichaam’ (Focillon, 1947, blz.112).
 
De technieken die ik gebruik zijn niet een doel op zich maar een onmisbaar gereedschap in de ontwikkeling van ideeën. Kunst vereist een proces waarin de kunstenaar om het werk te scheppen ‘zijn eigen manier om het te doen uitvindt’ (Pareyson, 1991, blz. 59). De thema’s die ik afbeeld zijn gekozen om hun potentiële symbolische en visuele kracht, wat inhoudt dat mijn werk meer symbolisch is dan figuratief.
 
Ik teken veel. Ik ben er zeker van dat ik beter teken dan schrijf. Misschien zijn de lijnen op papier voor mij zoiets als schrijven: ik doe verslag van mijn dagelijkse ervaringen met tekeningen. Mijn schetsboeken
volgen elkaar op.
 
 
Contemplatie, 41 x 33 cm., woodcut, 2009
 
Ik heb schetsboeken van diverse afmetingen voor gebruik naar behoefte: ik vind het leuk om te tekenen als ik in theaters ben, lezingen bijwoon, bij concerten, in de bus of trein (ik heb eens 100 tekeningen gemaakt tijdens een reis per trein van Parijs naar Brussel), bij het tv kijken of het werken op de computer. Ik teken op ieder soort papier, nieuw of gebruikt, zelfs op oude boeken of tijdschriften. Ik heb ook een oude gewoonte om tijdschriften en kranten te verknippen om afbeeldingen te bewaren die ik interessant vind. De werken die hier worden getoond zijn de vrucht van deze vingeroefeningen.
 
Ik houd ervan om technieken af te wisselen, van houtsnijwerk tot aquarel, oostindische inkt, acryl, olieverf, van lithografie tot etsen of crayon. Op dezelfde manier experimenteer ik met verschillende media: het laatste werk dat ik heb gedaan, genaamd Surveillance is gemaakt met lavis acrylverf op doek, iets ongebruikelijks dat ik nooit eerder had gedaan.
 
Ik probeer altijd om techniek en thema op elkaar te laten reageren. Materiaal en proces zijn altijd met elkaar verbonden, omdat het proces van maken mij ideeën geeft voor nieuw werk. Ik voel me een beetje als een bricoleur (knutselaar), zoals de antropoloog Claude Lévi-Strauss schreef: ‘Omdat kunst tussen wetenschappelijke kennis en mythisch denken in valt, heeft de kunstenaar zowel iets van een wetenschapper als van een bricoleur, die een tastbaar object produceert dat ook een voorwerp van kennis is.’
 
Het scheppingsproces dat ik hanteer zoekt naar een evenwicht tussen structuur en toeval, terwijl ik een dialoog aanga met het model en de materie en tegelijkertijd ook rekening houd met receptieonderzoek en de boodschap van het werk. Als bricoleur probeer ik zo goed mogelijk gebruik te maken van de materialen die ik ter beschikking heb, die weer verbonden zijn met wat er wordt gezegd en de wereld van de ideeën. 
 
Website
Een keuze uit mijn werk kunt u vinden op internet op www.lettnin.blogspot.com.