Kharanauli, Levan - BM - Anna Mgaloblishvili

Levan Kharanauli: Babyschoenen

Babyschoenen

door Anna Mgaloblishvili

Levan Kharanauli is een schilder uit Georgië. Hij werd geboren in een familie die een bijzondere band heeft met taal en woorden. Levans vader Besik Kharanauli is een begenadigd dichter, afkomstig uit het berggebied van Georgië. In 2011 werd hij genomineerd voor de Nobel literatuurprijs. Als deze auteur van meerdere gedichtenbundels en redacteur van verscheidene tijdschriften teruggaat naar de bergen, is hij gewoon herder. Levans moeder Damana Melikishvili is professor in de taal- en letterkunde en stamt af uit een oude adellijke familie. Van zijn voorouders erfde de schilder een innerlijke aristocratie en het vermogen het ongrijpbare te vangen.

Levan is getrouwd met Lela en heeft zeven kinderen.

Babyschoenen is een serie schilderijen die de geschiedenis van dit gezin in beeld brengt, die vertaald naar het doek een heel nieuwe dimensie erbij kreeg.

Dit begon allemaal met schoentjes die eerst door Mariam, de oudste dochter van de schilder, werden gedragen, vervolgens door zijn zoon Qito en daarna door Besik, Elene, Giorgi, Pepo en Marta. Twee kleine versleten schoenen die deel uitmaken van de biografie van de verschillende gezinsleden alsook van de gedeelde cv van het gezin, en staan voor kindertijd, traditie, warmte en liefde.

De interesse van de kunstenaar voor dit onderwerp werd allereerst gewekt door hoe de schoenen op zich eruit zien. Een van de eerste schilderijen in de serie zet de twee lichtbruine schoentjes in een ronde omlijsting voor een bruingele achtergrond. De namen van de kinderen en de zin dat zij deze schoenen droegen zijn op het schilderij geschreven. Alsof ze het bewijs willen leveren dat de afbeelding echt geleefde geschiedenis weergeeft.

Vervolgens verschijnen naast de schoenen andere details op het platte vlak van het schilderij. In één geval is dit een vogelnest en een uitgebloeide paardenbloem. Een ander doek plaatst de schoenen op een hangende bloempot. De schoenen beginnen met de andere objecten tot leven te komen en veranderen langzaamaan in gepersonifieerde karakters. De schilderijen tonen hun eerste overpeinzingen, vragen en de nieuwe mogelijkheden die hun geboden worden. Door de bruingele achtergrond zijn tijd en plaats algemeen gehouden. De schoentjes staan stil naast elkaar.

Het volgende schilderij is vol kleur en geeft wel een specifieke plaats weer. Het verhaal ontvouwt zich. Onze hoofdpersonen staan op een bank met een oppervlak van rode, blauwe, roze, paarse en okergele driehoeken. Op het eerste gezicht nemen de schoentjes maar een kleine plaats in op het doek, maar toch is de hele ruimte aan hen onderworpen. We krijgen de indruk dat ze zich op hun gemak voelen. Een witte sok steekt uit een van de schoenen naar buiten. De tijd van observatie is voorbij, het is nu tijd om eigen beslissingen te gaan nemen. 

Op het laatste doek in de serie wandelen de schoenen door een prachtig landschap. We zien verschillende soorten bloeiende bloemen en bomen met bloesem. De scheiding tussen de lucht en de grond is uitgevlakt. Het is lente of zomer of misschien wel de eeuwigheid. Dit is het begin van een heel nieuw verhaal.

Een ding is zeker: waar ze ook gaan zullen de schoenen de geschiedenis van dit gezin met zich meenemen – kindertijd, traditie, warmte en liefde.

Mariam Kharanauli zal snel moeder worden, Qito vader.    

*******

Levan Kharanauli: Serie Babyschoenen, 2006 – 2007: 1) 21×47 cm, olieverf op doek; 2) diameter 25 cm, olieverf op doek; 3) 40× 30 cm, olieverf op doek; 4) 60×61,5 cm, olieverf op fineerhout; 5) 27×77 cm, olieverf op katoen.

Levan Kharanauli werd in 1963 in Tbilisi, Georgië geboren. Hij studeerde in 1986 af aan de Tbilisi Staatsacademie voor Kunst. Hij heeft regelmatig deelgenomen aan exposities binnen en buiten Georgië. Zijn werk bevindt zich in musea en privécollecties in Italië, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Luxemburg en Georgië.

Anna Mgaloblishvili is een Georgische kunstenares en kunsthistorica. Ze studeerde aan de Tbilisi Staatsacademie voor Kunst. Ze heeft regelmatig deelgenomen aan exposities in Georgië en daarbuiten en was ook curator van een aantal projecten. In 2004 promoveerde zij. Haar proefschrift ging over kerkschilderingen in Georgië aan het begin van de 20e eeuw, waarbij ze deze vergeleek met gelijksoortige kunst in Griekenland en Rusland. Sinds 2006 is zij professor aan de kunstgeschiedenisfaculteit van de Tbilisi Staatsacademie voor Kunst. 

ArtWay beeldmeditatie 2 juni 2013