Lodewijk Schelfhout

Lodewijk Schelfhout (Den Haag 1881– Amstelveen 1943) was een veelzijdig kunstenaar. Als kwalificaties bij het Rijksinstituut voor Kunsthistorische documentatie worden vermeld: keramist, edelsmid, graficus, grafisch ontwerper, meubelontwerper, glasschilder, monumentaal kunstenaar, wandschilder, schilder, tekenaar, vervaardiger van mozaïek en kunsthandelaar. Van al deze creatieve gaven kennen wij hem vooral als kunstschilder, etser en maker van houtgravures. Schelfhout ging in 1903 naar Parijs. Hij zou er tien jaar blijven. Eerst als eenzame en arme Nederlandse kunstenaar. Later sloten ook andere Nederlanders zich bij hem aan zoals Mommie Schwartz, Else Berg en Leo Gestel en ging het hem financieel wat beter. Tijdens zijn Parijse periode heeft hij kennis gemaakt met grote kunstenaars zoals Henri le Fauconnier. Bij hem maakte Schelfhout kennis met het kubisme dat hij vervolgens in Nederland introduceerde. Hij was bevriend met Nederlandse tijdgenoten zoals Jan Toorop, Piet Mondriaan, Bernard Essers en Jan Sluijters. Jan Toorop was zo onder de indruk van het werk van Lodewijk Schelfhout dat hij regelmatig werk van hem kocht. Onder invloed van zijn rooms-katholieke vrouw ging Lodewijk Schelfhout zich later steeds meer toeleggen op religieuze kunst.