Jan Dibbets

Jan Dibbets werd in 1941 geboren in Weert. Na een opleiding tot tekenleraar studeerde hij in Londen aan het Central Saint Martin’s College of Art and Design. Geheel in de geest van de jaren '60 begon hij vervolgens conceptuele werken te maken in parken, tuinen en op het strand. Hij gebruikte ook als een van de eerste kunstenaars foto's in zijn schilderijen. In 1969 zette hij het Stedelijk Museum op een 'sokkel' door aan alle vier hoeken aarde weg te halen en de fundamenten bloot te leggen. Door zijn 'perspectiefcorrecties' wist hij vanaf 1969 internationaal de aandacht op zich te vestigen. Met behulp van fotografie veranderde hij de waarneming van heldere vormen, die hij tekende op vloeren, muren of met lijnen uitzette in het gras of zand. Jan Dibbets nam zowel in 1972 als 1977 deel aan de Dokumenta in Kassel. Nadat hij al enige jaren begeleider aan de kunstopleiding Ateliers '63 in Haarlem was geweest, werd hij in 1984 professor aan de kunstakademie van Düsseldorf, waar hij twintig jaar zou blijven. In zijn kunst spelen vensters een belangrijke rol. Foto's van vensters in gebouwen krijgen een andere lading doordat Dibbets ze met verf beschildert. De centrale thematiek in zijn werk is het waarneembare beeld, de vorm, de illusie en het licht.