Franz Gutman (geb. 1928) is een Duitse beeldhouwer. Hij woont en werkt in het Obermünstertal in het Zwarte Woud, in zuidwestelijk Duitsland, tussen Freiburg im Breisgau en Bazel. Franz Gutmann bezocht het Friedrich-Gymnasium in Freiburg en studeerde in 1950-1951 twee semesters katholieke theologie aan de universiteit van Freiburg. Daarna, en na een stagetijd bij een houtsnijder ging hij aan de Kunstacademie van Freiburg studeren bij Wilhelm Gerstel. Na drie semesters vertrok hij naar de kunstacademie van Düsseldorf voor een doctoraalstudie bij Ewald Mataré. Hij raakte in deze periode ook bevriend met Jospeh Beuys en Erwin Heerich. In 1956 kon hij dankzij een studiebeurs van de deelstaat Nordrhein-Westfalen een jaar lang door Midden-Afrika reizen. Tijdens deze reis verbleef hij vijf maanden bij Albert Schweitzer in Lambaréné. Gutman werkt met verschillende materialen (steen, hout, metaal). Zijn werk varieert van religieuze kunst tot grote openbare beeldhouwwerken en fonteinen en tot het ontwerp voor penningen en gedenkplaten. Zijn monumentale werken hebben soms een vrolijk karakter, zoals de grote sculptuur van gegoten beton Zwei Riesen – Schlucker und Spucker onder het stadsspoorviaduct in het Stühlinger Kirchpark in Freiburg. Sommige religieuze werken van hem zijn provocerend, zoals het beeld van de gekruisigde Christus in de universiteitskerk van Freiburg. Hij zegt: “Ik ben in 1928 geboren in het Münstertal in het Zwarte Woud. Van mijn vader leerde ik bijlen slijpen. Iets belangrijkers heb ik sindsdien niet geleerd.”