Mozes en Aäron - Anne Hofte
Anne Hofte: Mozes en Aäron
Mozes en Aäron, broers in opstand
door Koos Sluiter
Mozes en Aäron, broers in opstand Dit beeld van Mozes en Aäron staat in de Mozes en Aäron-kerk in Amsterdam, In de 17e eeuw stond aan de Jodenbreestraat een schuilkerk, het huis ‘Moyses’. Later werd ‘Aäron’, het pand ernaast aangekocht. In 1837-1841 werd daar de huidige Waterstaatkerk naar een ontwerp van Tieleman Franciscus Suys (1783-1861) in neoclassicistische stijl gebouwd.
Het beeld dateert uit 1986 en is gemaakt door de kunstenares Anna Elisabeth Maria Hofte (Heemstede, 1925). Ze werkt naast beeldhouwen ook met andere technieken zoals schilderen, tekenen, weven en emailleren. Ze werd opgeleid aan de Kunstnijverheidsschool te Haarlem, de avondacademie in Amsterdam en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten onder Jan Bronner en Piet Esser. Bronner (1881-1972) bracht in een los verband kunstenaars bijeen die zich laten rekenen tot De Groep; intussen zijn dat al vier generaties uiteenlopende kunstenaars die allemaal hun onderwerp geduldig onderzoeken en zo komen tot abstractie en verstilling.
Een toelichting op het beeld kon ik niet vinden, alleen de naam A. Hofte en ‘1986’ op de sokkel. Ik zie er een uitbeelding in van de tekst in Exodus 7 waar Mozes (rechts) aan Aäron opdracht geeft de staf in zijn hand voor farao op de grond te werpen. Mozes maakt het spreekgebaar. De staf kronkelt als een slang zoals beschreven in Exodus 4, wanneer de Heer de staf bijzondere kracht heeft verleend; die kracht werkt ook weer als Aäron de staf uitstrekt over het water van de Nijl dat in bloed verandert. Achter beide Godsmannen is een engel te zien die rugdekking geeft.
Mozes en Aäron lijken hier de voorlopers van wat later verschijnt als het samengaan van troon en altaar, het inrichten van de samenleving vanuit een heilige religieuze ordening. In Exodus is het een uiting van Gods bewogenheid die zijn volk van de onderdrukking wil bevrijden. In later eeuwen verschijnen troon en altaar al te vaak als een onheilig verstikkend duo dat zich richt op onderwerping; de staf verandert dan in een monster dat stromen onschuldig bloed laat vloeien.
********
Anne Hofte: Mozes en Aäron, 1986, Mozes en Aäronkerk, Amsterdam.
Anna Elisabeth Maria (Anne) van Odyck-Hofte (Heemstede, 26 oktober 1925) is een Nederlands beeldhouwer, schilder en textielkunstenaar. Ze wordt ook vermeld als Anne of Anneke Höfte. Anne Hofte is een dochter van Antonius Egbertus Hofte en Margaretha Bernardina Strack van Schijndel. Ze was een jaar leerlinge van de Kunstnijverheidsschool te Haarlem, deed twee jaar lang de avondakademie in Amsterdam en studeerde ten slotte aan de Rijksakademie van beeldende kunsten onder Jan Bronner en Piet Esser. Ze heeft een aantal maanden op de ateliers van Mari Andriessen en Oscar Jespers gewerkt. Hofte maakte beelden en schilderijen, vooral christelijk religieuze voorstellingen en portretten, en was daarnaast actief als textielkunstenaar. Ze was lid van de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging en Kunst Zij Ons Doel. Ze exposeerde onder meer in een duo-expositie met Anje Zijlstra bij kunsthandel Leffelaar in Haarlem (1955); de tentoonstelling werd geopend door Mari Andriessen en Kees Verwey. Verwey schilderde in 1964 haar portret. Godfried Bomans opende in 1965 haar duo-expositie met H.L. Prenen bij Artificia in Heemstede. Op uitnodiging van Bronner nam ze deel aan de expositie Een beeld van Bronner (1971-1972), ter gelegenheid van zijn 90e verjaardag, in De Hallen in Haarlem. Hofte trouwde met de schilder Theo van Odyck. (wikipedia)