Bikker, André - BM - Chris Kors

   André Bikker: De danser 

Vrije vogel 

door Chris Kors 

Soms is een beeld bij nader inzien niet meteen te duiden. Neem nou De danser van André Bikker, onderdeel van de expositie ‘Vogels van de vrijheid’. Is deze danser een vogel? Je zou het zomaar denken, gezien al die veren en de twee vleugels. Daarentegen is de kop toch veeleer een mensenhoofd. Maar benen heeft De danser weer niet. Is dit een variatie op het thema van Den lille havfrue, het wereldberoemde beeld van de kleine zeemeermin in Kopenhagen? Zit die nog op een rots, deze danser zweeft in het luchtledige. Of kunnen we beter zeggen: ergens tussen hemel en aarde? Is hij soms een engel? Een boodschapper, een tussenpersoon, een verbinder? Waar komt hij toch vandaan? De uitgestrekte vleugels geven hem ook wel de gestalte van een corpus, maar dan wel van een opgestane Christus. 

De danser straalt een geweldige dynamiek uit. Tegelijkertijd is hij een en al rust, lijkt pas op de plaats te maken alsof hij in afwachting is van iemand. Van mij? Want hoewel er een zekere afstand tussen ons beiden is, ervaar ik hem zeker niet als afstandelijk. Hoe langer ik kijk, hoe meer uitnodigend hij wordt. Er ontstaat ontmoeting. Een stem in mij wil vragen: wat brengt jou hier? Maar ruimhartig deelt hij dezelfde vraag met mij. Tja, wat doe ik hier op deze expositie ‘Vogels van de vrijheid’, wat voor vogel ben ik? Waar kom ik vandaan, waarheen ben ik onderweg, wat brengt mij hier of misschien ook wel: wat breng ik hier? 

De danser heeft bij alle herkenbaarheid een zekere anonimiteit. Het lijkt wel of zijn identiteit er ook niet toe doet. Het gaat om wie hij is, zijn wezen. Daarin is hij een tegenbeeld in deze tijd, waarin het zo dikwijls gaat om ‘zien’ en ‘gezien worden’. In al zijn eenvoud wekt hij in mij een gevoel van vrijheid, dat tot leven komt in een droom, het peinzen over wat mij vleugels geeft voorbij. In mijn droom zie ik hoe mensen zich als veren met elkaar verbinden, in een verbondenheid die vleugels geeft aan wat en wie we gewoonlijk niet kunnen bereiken. Vrijheid wordt in deze gestalte een uitnodiging om met elkaar een dansje te wagen. 

******* 

André Bikker: De danser, 2014, veren, spanwijdte 4.5 meter en 7 meter hoog. Foto: Peter Bakker APart fotografie. 

Hieronder:

Vogels van de vrijheid, 2014, een spiraal van 40 meter lang met ruim 200 vogels. Basisschoolkinderen hebben hier vogels voor gemaakt.

Exodus, 2014, conté potlood en acrylverf op een gestuukte gesso ondergrond, 70 cm x 18 meter. 

André Bikker (1967) is opgeleid als grafisch vormgever. In zijn werk zie je de invloed van kunstenaars als Rembrandt, Escher en Willink. Een voortdurende inspiratiebron voor hem is het leven van Christus. André is niet alleen beeldmens in hart en nieren, maar ook mensenmens. Zijn levensvisie vat hij samen in ‘Heb je naaste lief als jezelf.’ Verbinden is voor hem dan ook een sleutelwoord in het leven. Zo maakt hij ook graag kunst, samen met anderen, in zijn Schilderschool of tijdens schildervakanties en retraites. ‘Vogels van de vrijheid’ is dan ook meer dan een kunstproject. Het heeft mensen bij elkaar gebracht en aan het denken gezet over de betekenis van vrijheid, zowel op de werkvloer van de Schilderschool, basisscholen en het Doesburgse jongerencentrum 0313. De inzet en betrokkenheid van al deze tieners, schoolkinderen, werkloze jongeren alsook cursisten mag hier dan ook zeker niet onvermeld blijven. Zij hebben in belangrijke mate aan het eindresultaat bijgedragen. www.andrebikker.nl 

Chris Kors (1965) is als predikant verbonden aan de Protestantse Gemeente te Angerlo-Doesburg. Naast zijn passie voor taal en symboliek mag hij in zijn werk graag kunst, drama en popmuziek gebruiken om de bijbelse boodschap op een eigentijdse manier te communiceren. 

ArtWay beeldmeditatie 4 mei 2014