ArtWay

De veertigdagentijd herinnert mij eraan dat ik niet vast hoef te zitten in oude patronen van denken en handelen. Vernieuwing is mogelijk.

Kunstenaars

Aldrich, Lynn - BM - Alexandra Davison

Lynn Aldrich: Ontdekking in een teerput

Schatten in het donker, oud en nieuw

door Alexandra Jean Davison

De hemel verhaalt van Gods majesteit,
het uitspansel roemt het werk van zijn handen.

Psalm 19:1

Heel de geschiedenis heeft de mensheid met ontzag naar de sterrenhemel gekeken op zoek naar leiding, betekenis en transcendentie. Middeleeuwse geleerden die de sterren bestudeerden, meenden dat de kosmos en alle verschijningsvormen van het leven intrinsieke betekenis hadden. De astronomie werd beoefend om je eigen doel op aarde beter te begrijpen. De filosofische revolutie van de moderne tijd heeft ‘de hemel’ grotendeels vervangen door ‘de ruimte’. Wetenschappers zoeken nu niet zozeer naar betekenis als naar nut. De Amerikaanse kunstenares Lynn Aldrich onderzoekt echter oeroude ideeën binnen nieuwe sterrenkundige ontdekkingen.

Lynn Aldrich gebruikt gewone, alledaagse objecten om vragen te onderzoeken over het leven, de mens en God. Haar sculpturen, installaties en muurkunst kaarten op speelse of ernstige wijze onderwerpen aan door de lens van haar christelijk geloof. Ze heeft zich de afgelopen dertig jaar in haar kunstpraktijk niet zozeer laten leiden door bepaalde materialen of media, maar veeleer door bepaalde universele vragen en onderwerpen.

Al de afbeeldingen hier tonen ons één object van 56 × 147 × 147 cm (afbeelding 2 en 3), waarin  verschillende gaten zitten waarin middeleeuwse roosvensters zichtbaar zijn (afbeelding 1, 4 en 5). Wat we zien in de gaten doet ook denken aan de sterren en sterrenstelsels aan de hemel. In haar beschrijving van Ontdekking in een teerput zegt Aldrich:

Deze sculptuur is onderdeel van een serie werken die geïnspireerd zijn op roosvensters, de ronde openingen in de wand van een middeleeuwse kathedraal die zijn opgevuld met gebrandschilderd glas. Ze zijn te vergelijken met hedendaagse telescooplenzen die de kosmos in beeld brengen in een zoektocht naar kennis en begrip van de schepping en de betekenis van menselijke relaties. Midden in Los Angeles zijn de La Brea Tar Pits, teerputten waarin voorwereldlijk teer omhoog borrelt. Archeologen graven ze af om iets over ons verre verleden te achterhalen. Mijn sculptuur is gemaakt van laagjes teer en diep van binnen ‘ontdekt’ de kijker de oplichtende resten van een roosvenster, geschilderd op plastic. Zou het kunnen dat er ooit, duizenden jaren na nu, een goed bewaard roosvenster uit zo’n donkere put zou worden opgegraven, die ons vertelt over een tijd waarin mensen God aanbaden als schepper en onderhouder van het heelal?

Het idee voor Discovery in a Tar Pit ontwikkelde Aldrich ten dele vanuit haar werk in 2008, toen zij samenwerkte met sterrenkundigen van het California Institute of Technology in Pasadena, California, waar infraroodbeelden binnenkwamen van de Spitzer Orbiting Telescope. De infraroodtelescoop kon dwars door stofnevels naar de achterliggende sterren kijken en verkreeg op die manier informatie die nog volkomen nieuw was. Omdat het infraroodbeelden waren, kozen de wetenschappers diverse kleuren om de diverse chemische elementen zichtbaar te maken – en vandaar de zinderende kleuren in de beelden van Aldrich. In 2008 resulteerde haar werk met Cal Tech in een zaalgrote installatie en tentoonstelling onder de titel ‘Pilgrimage through the Wormhole’.

Hoewel Aldrich plaatsgebonden installaties maakt, hergebruikt ze de materialen vaak in een andere context, in het bijzonder als haar werk andere vragen en ideeën heeft opgeroepen. Zij omschrijft haar aanpak als die van een low tech uitvinder die ontdekkingen doet en inspirerende ideeën onderzoekt, uitwerkt en verklaart. Aldrich heeft vaak nagedacht over Matteüs 13:52 waar staat: ‘Jezus zei hun: “Zo lijkt iedere schriftgeleerde die leerling in het koninkrijk van de hemel is geworden op een huismeester die uit zijn voorraadkamer nieuwe en oude dingen te voorschijn haalt.”’ Het doet haar grote deugd dat Jezus tegen zijn discipelen zegt dat wij het koninkrijk van God opbouwen in laagjes van oud en nieuw, waarbij een diepe opeenstapeling van waarheid zichtbaar wordt, sterk en mooi en memorabel.

Aldrich geeft haar werk gelaagdheid door beelden van de ruimte te combineren met de middeleeuwse roosvenster in de kathedraal van Chartres. Zij zegt:

Een rond roosvenster leek voor mij op een oculus die uitzicht geeft op roterende kleurige sterrenstelsels en deed mij denken aan de pracht van hedendaagse foto’s van melkwegstelsels diep in het heelal … Ik dacht na over een aantal verliezen veroorzaakt door de oude en de hedendaagse kerk. Het is een soort klaagzang, maar niet zonder verwijzing naar sublieme transcendentie. Net als in andere werken uit deze serie schuiven de vormen van de roosvensters ineen met die van rondtollende zonnen en draaiende sterrenstelsels.

We krijgen niet vaak hemelbeelden te zien door omlaag te kijken, maar deze fysieke houding vraagt wel van ons dat we langzaam een aandachtig om het werk heenlopen. In de haastige cultuur van vandaag, waarin de nachthemel grotendeels schuilgaat achter kunstlicht en de donkere hemel zich nog maar zelden opent in een heiligdom, moeten misschien ook wij ons hoofd buigen om in de duisternis oude en nieuwe schatten te ontdekken.

*******

Lynn Aldrich: Ontdekking in een teerput (Discovery in a Tar Pit)2021, teer, acryl, olieverf, glazuur, lichtjes, 56×147×147 cm. © Lynn Aldrich.

Lynn Aldrich woont en werk in Los Angeles en maakt sculpturen, wandconstructies en installaties, waarvoor zij vaak alledaagse consumentengoederen koopt. Haar werk is geïnspireerd op de natuur, kunstgeschiedenis, literatuur, theologie en observatie van de hedendaagse cultuur. Zij heeft op vele plaatsen geëxposeerd, recentelijk bij galerie Art Affairs in Amsterdam en galerie DENK in Los Angeles. Haar werk is in talrijke belangrijke collecties te vinden, zoals het Museum of Contemporary Art (MOCA) in Los Angeles, het Los Angeles County Museum, het Portland Art Museum en de Calder Foundation in New York. In 2014 ontving zij een Guggenheimbeurs. Zie www.lynnaldrich.com

Alexandra Jean Davison is directeur van Culture Care RDU, een afdeling van Artists in Christian Testimony International (A.C.T.Intl). Haar blog Culture Care rust kerken toe om Christus te laten zien via de inzet van verbeelding en kunst. Zij voltooide een theologische Master apologetiek aan het Southeastern Baptist Seminary in Wake Forest, North Carolina en een Master theologie, verbeelding en kunst aan de Universiteit van Saint Andrews in Schotland. Zij woont in Houston. Meer informatie: www.culturecarerdu.com

ArtWay beeldmeditatie 11 juli 2021